Pasayadan
पसायदान
आता विश्चात्मके देवे, येणे वाग्यज्ञे तोषावे
तोषोनि मज द्यावे, पसायदान हे
जे खळांची व्यंकटी सांडो, तया सत्कर्मी रती वाढो
भूता परस्परे जडो, मैत्र जीवांचे
दुरिताचे तिमीर जावो, विश्व स्वधर्मसूर्ये पाहो
जो जे वांछील तो ते लाहो प्राणिजात
वर्षत सकळमंगळी, ईश्वरनिष्ठांची मांदियाळी
अनवरत भूमंडळी, भेटतु भूतां
चला कल्पतरूंचे आरव, चेतनाचिंतामणींचे गांव
बोलते जे अर्णव, पीयूषाचे
चंद्रमे जे अलांछन, मार्तंड जे तापहीन
ते सर्वांही सदा सज्जन, सोयरे होतु
किंबहुना सर्वसुखी, पूर्ण होऊनि तिहींलोकीं
भजि जो आदिपुरुखी, अखंडित
आणि ग्रंथोपजीविये, विशेषी लोकी इये
दृष्टादृष्टविजये, हो आवे जी
येथ म्हणे श्रीविश्वेशरावो, हा होईल दानपसावो
येणे वरे ज्ञानदेवो सुखिया झाला
Ata vishchaatmake deve, yene vaagyadnye toshaave
Toshoni maj dyaave, pasaayadaan he
Je khalaanchi vynkati saando, taya satkarmi rati vaadho
Bhuta paraspare jado, maitr jiwaanche
Duritaache timir jaavo, vishv swadharmasurye paaho
Jo je waanchhil to te laaho praanijaat
varshat sakalamngali, ishwaranishthhaanchi maandiyaali
Anawarat bhumndali, bhetatu bhutaan
Chala kalpatarunche arav, chetanaa-chintaamaninche gaanv
Bolate je arnav, piyushaache
Chandrame je alaanchhana, maartnd je taapahina
Te sarwaanhi sada sajjan, soyare hotu
Kinbahuna sarwasukhi, purna houni tihinlokin
Bhaji jo adipurukhi, akhandit
Ani granthopajiviye, visheshi loki iye
Drishtaa-drishta-vijaye, ho aave ji
Yeth mhane shrivishvesharaavo, ha hoil daanapasaavo
Yene vare Dnyaanadevo sukhiya jhaala